Column Peter
Tussen leven en dood...
Bij het reserveren van de zitplaatsen van de bus besloten we te kiezen voor een rit met een kleinere bus van Phnom Penh naar Siem Reap, dit leverde ons namelijk wél één uur tijdswinst op en waarschijnlijk minder frustraties want een zes-baans A2.....nee, over 50 jaar misschien.
Na een kort dutje met mijn hoofd meer tegen het plafond dan gewoon op mijn romp besloot ik eens de chauffeur (lees: Michael Schumacher) en de weg in de gaten te houden. Geen slecht idée want mijn leven was tenslotte toch meer waard dan de ritprijs van $10,-???
In een week waarin een jeugdvriend van mij is overleden, ik met eigen ogen de stille getuigenissen van de Vietnam-oorlog en de Killing Fields van de Rode Khmer heb
‘mogen' aanschouwen kan ik niks anders doen dan mijn eigen leven koesteren.
Dachten die drie overstekende eenden die Schumacher niet kon ontwijken dit ook.....?
Reacties
Reacties
Beste Peter,
Gecondoleerd met het verlies van je jeugdvriend. Ik hoorde het gisteren ook nog van je zus, toen ze de spullen kwam halen. Bij het lezen van de verslagen viel het me op dat er op deze helemaal geen reactie was geschreven. Hopenlijk een stimulans om het hierbij niet te laten. Kees
Mooi geschreven Peet en gecondoleerd met het verlies van je vriend =(
groetjes Paula
PS: pas goed op mijn vriendin ;)
lieve Carolien en Peter,
Alllereerst Peter gecondoleerd met het verlies van je vriend. Heftig om dan zo verweg te zitten.
Wat hebben jullie al veel gezien en meegemaakt zeg!!
Ik merk aan de verhalen dat het goed gaat met jullie.
Met Wim gaat het gelukkig steeds beter, we gaan de goede kant op.
ik vind het leuk om jullie verhalen te lezen en wens jullie nog heel veel plezier en Peter veel sterkte!
liefs Wim en Thea
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}